එලොවත් නැති
මෙලොවත් නැති
ප්‍රේමය,
ගත සිත දෙකම වෙලාගෙන
සිත පහුරුගා අනාතකර
දැන් ඒ ගත අංශභාගවී
ප්‍රේමයෙන් ඉක්බිති
එක්වහලක්ව
ක්‍රෝධයෙන් පොරකා
වෙන්වයයි නොබලා
ගතේ වේදනා සුවවී
පැහැපත්‍ය ගත අගේ
එනමුත් සිත් පැල්ම
සසලවයි බියෙන් තැතිගෙන
ටිකෙන් ටික අඩුවී
වේදනා පහවගිය පසු
නිසල දිය සසලවයි
විටින් විට එන පොදින්
අමිහිරිම අතීතය
රොන්මඩව තැම්පත්ය
සිතේ එක් මෘදුමොලොක්
අහිංසක පැති කොනෙක
පැන් පොදක් දිවගෑමුත්
සසලවන දිය පටල
කලතවයි රොන්මඩම
නොගැඹුරු නිසා ජලතලය
දිය පිරෙන්නට
කලක් යයි නොදැනීම
දියක් බොන්නට අවැසි
දිවක් වේවිද ඒ කලට.
No comments:
Post a Comment