සිහිනයක නිමග්නව
කිසිදා නැවත සිහි නොලබන ලෙස
අත පය නොසෙල්විය හැකි ලෙසට
දර දඩුය මුළු ගතම
සිත් වාරු නොමැතිව
කෙසේ පිටව යන්නද
තනාගත් දෙවොල හැරදා
සියළු බැමි බිදදා
සයනයේ සැතපී
කිසිදු හව්හරනක් නොමැතිකමින්
නැගිටින්නට නොහැකිව
කාලය ගෙවීයයි හනිකින්
සොවේදන කිසිත් නොමැතිව
අවට ලෝකයේ තතුත් නොදත්
සිත් මූල ජීවියා
සිහිනයේ නිමග්නය
අවසනද ඇරඹුමද
හරිහැටිය නොදැනම
සිහිනයෙන් සිහිනයට
පා තබයි නොනැවතී
අවදි වන්නට
කාලයයි මේ
අළු ගසා හැර දමා
සද්දන්ත ඇතෙක් මෙන්.
No comments:
Post a Comment