අත් පටලා පෙරදා
මල පාරේ ඇවිද ගියා
සිනිඳු අතැගිලි අතර සිරවි
සොදුරු උණුසුම අප යාකලා.
අහම්බයකින් අදුනාගත් ඔබ
ඔබමයි මා හා කතා කලේ,
සොයුරු දම් ටිකකලක් විනි
සබඳකම් ඉන් ඔබ්බට ගියා
ඉගිබිගි පෑවා හොරැහින් බැලුවා
කොනකින් සිනාසුනා
ඔබගේ නෙත් කැල්මට
නොදැනීම මා වසග වුනා
අප දෙදෙනා වෙලුනා
රස ගගුලේ කිමිදුනා
අකුණු සැර විහිදමින්
මල් පෙති සිදුනා
හිම දියව ගියා
උණු දිය වැගිරුනා
ගිම්හානය එලැඹියා
අප දිගටම වැතිරුනා
අත්තනෝමතික තකතීරු තීරණ
කාලයේ වැලි තලාවෙන්
අප අපටම නොදැනීම
වසා අප වෙන් කලා.
ප්‍රේමයක් නොවුණු තැන
පාළුව කාන්සිය නොදැනුනද
ඔබේ උණුසුම මට
අමතක නොවේ කිසිදින
කාලයකට පසුව
අහම්බෙන් ඔබ දුටුවිට
මුවින් නොදොඩා
එකත් පස්වැ හිද
බලා හුනෙමි
ඔබට නොදැනෙන ලෙසට.
එක්ව සිටි කල
නැගේ සිහියට
එදත් අප අපගේ නොවිණි
අද කෙසේ අප අපේ වන්නද
මතකයට ඉඩදී
ඔබට නිදහසදී
එක් නොවුනත්
වෙන් වෙමි
අනාගතයට ඉඩදී
No comments:
Post a Comment